Bernafas Semula

Assalamualaikum w.b.t....

Lama dah Cik Nab tak menulis blog ni. Bukan malas, bukan tak ada idea tapi tak ada masa. Agak sibuk semester ni. Maklum la... semester akhir... InsyaAllah bulan November ni habis dan terus tunggu posting mengajar. Buat masa ni tak tahu lagi dapat mengajar di mana tapi Cik Nab minta negeri Selangor. Kenapa Selangor jadi pilihan? Hehehe... Ada la sebab musababnya....

Sebenarnya, Cik Nab tak kisah dihantar ke mana pun kerana Cik Nab memegang teguh amanah dan tanggungjawab sebagai seorang guru untuk mengajar anak2 bangsa. Walaupun Cik Nab major Muzik dan ramai yang memandang remeh pada mata pelajaran ni, tapi sebagai seorang guru, Cik Nab rasa khidmat Cik Nab masih lagi diperlukan di sekolah2 pedalaman. Cik Nab redha dengan ketentuan Ilahi. Jika ditakdirkan mengajar di pedalaman, ke pedalaman la kaki ni melangkah. Jika ditakdirkan Cik Nab mengajar di kawasan bandar, ke bandar la kaki ni melangkah. Cik Nab yakin, takdir Allah itu adalah yang terbaik buat hambaNya.

Sejak hari ni, barulah Cik Nab dapat bernafas semula setelah hampir2 putus nafas dengan pelbagai aktiviti maktab. Mana taknya, lepas intership, kena hantar kajian. Then, viva. Selepas dikomen oleh pensyarah2 dan dihentam teruk oleh moderator, buat pembetulan kajian pula. Kemudian penambahbaikan untuk penjilidan. Selesai je hantar kajian untuk dicetak, buat seminar pulak. Cik Nab pula ditugaskan untuk jadi Ketua Reppotore... Alhamdulillah seramai 30 rakan yang bekerja di bawah Cik Nab semuanya memberikan kerjasama yang baik. Cik nab sangat bersyukur dan berterima kasih. Bukan senang nak bekerjasama dengan rakan yang berlainan jabatan tau... Hati orang kita tak tau...

Sebelum seminar tu, ada pula amali muzik yang mana Cik Nab perlu merakamkan 4 buah lagu kanak2 dan mengubah sebuah skor ensemble lagu KBSR. Alhamdulillah...semuanya berjalan lancar. Berbaloi juga Cik Nab balik 2,3 pagi dari maktab kerana lagu amali sempat juga disiapkan. Terima kasih kepada kak sham yang sanggup berkorban masa, tenaga dan CD untuk convert dan burn lagu2 Cik Nab. Terima kasih banyak kak sham.... Jasa kak sham saya tak tahu nak balas macam mana. Terima kasih juga kepada rakan2 rumah yang sama2 balik lewat dan menerima seadanya keadaan rumah yang tunggang langgang. Alahai....

Sambil2 menjalankan seminar di maktab, dalam masa yang sama Cik Nab terkejar2 dengan latihan koir untuk Perhimpunan Guru 1 Malaysia yang dihadiri oleh Dato' Najib dan Dato' Muhyiddin Yasin serta 20, 000 orang guru dari seluruh Malaysia. Alhamdulillah... Setelah bertungkus lumus siang malam, akhirnya persembahan koir tu mendapat pujian dari VVIP. Terima kasih.. Kami cuba buat apa yang termampu.... Jika terkurang harap dimaafkan. Maklum la, nak puaskan hati semua orang memang tak kan terpuas....






Petang tadi Cik Nab ke Times Square mencari barang2 untuk Malam Mesra Jabatan Muzik yang bertemakan Retro. Hadoi... Bertemankan Ili, rakan serumah yang mempunyai konsep retro yang agak sama, kami pening kepala mencari kostum ala2 retro gitu.... yang ada pun, tak ada saiz pula untuk Cik Nab. Bila dah jumpa yang sesuai, duit dalam dompet pula tak mengizinkan. Mmmmhhh.... Tengok la macam mana nanti... Tak dapat konsep retro yang sebenar, dapat sipi2 pun jadi la kan....

Hum Tum bahagian 3

Saya serabut... Saya nak exam... Exam ni saya rasa takut sangat sebab saya tak pandai english. Selalu dapat markah corot. Malu tau bila name list ditampal, nama saya yang dapat markah paling corot dalam kelas. My English is so poor.... Lain la awak. Tiap2 bulan mak awak langgan Readers Digest untuk awak. Beratus2 duit dia habis nak bagi awak pandai speaking London. Saya malu dengan awak. Kalau awak speaking dengan saya, saya tak tahu nak jawab apa. Nasib baik awak tanya saya melalui sms. Boleh la saya tanya kawan2 yang duduk dekat2 dengan saya apa maksud yang awak tanya tu. Kalau tak, entah apa2 la yang saya balas.

Awak, selama ni saya tak pernah pun dengar trax.fm tau... Saya pun tak tahu kewujudan stesyen radio tu. Bila awak nak tujukan lagu kat trax.fm dan suruh saya dengar radio tu, kelam kabut saya cari frekuensi dia. Fasihnya awak speaking dengan DJ tu... Memang bunyi mat saleh la bila awak bercakap. Hebatnya awak... Walaupun awak makan belacan tapi mulut awak berbau spegeti.

Tapi awak baik. Awak tak pernah berlagak.... Awak ajar saya... Kalau ada makna2 english yang saya tak tahu, saya tanya awak. Kalau saya stay up malam2, awak temankan saya sampai saya habis buat kerja tu even pukul 2 pagi. Bila saya nak exam, awak doakan untuk saya. Awak tak pernah pun miss wish good luck kat saya setiap kali saya nak ambik exam. Mungkin sebab tu pointer saya baik... Sebab ada doa dari mak saya dan awak... Lagipun, awak bagi inspirasi kat saya untuk belajar dengan tekun. Terima kasih awak....

Tapikan awak, saya pun selalu doakan awak tau. Hari2 setiap kali lepas solat, saya selalu doakan awak agar lulus exam dan dapat sambung degree... Dapat pointer tinggi.... Dapat kerja baik2.... Selalu bahagia... Kalau boleh, saya nak tanggung semua masalah awak supaya saya selalu nampak senyuman di wajah awak. Saya tak nak tengok awak sedih... Saya tahu, ramai insan2 yang awak sayang dah dipanggil ke sisi Allah s.w.t.... Syazwan..., Pak Tam...., Tok..... Awak jangan la sedih. Saya kan ada... Awak tak gembira ke kawan dengan saya?

Awak, sejak saya berkawan dengan awak. Saya dah banyak berubah. Saya rasa saya dah semakin dekat dengan Allah s.w.t... Panas baran saya pun dah semakin berkurangan. Saya pun dah pandai senyum sorang2... Semua tu bermula dari awak la... Betul kata seorang kawan saya tu, mungkin Allah tak beri hidayah dalam hati kita untuk jadi manusia yang baik, tapi mungkin Allah utuskan seseorang untuk bimbing kita menjadi insan yang lebih baik. KIta mungkin tak boleh jadi manusia yang baik tapi sekurang-kurangnya jadilah insan yang lebih baik dari sebelumnya.

Saya bersyukur jumpa orang seperti awak. Siapa sangka awak dan saya dari dua negeri yang berbeza, sekolah yang berbeza even nombor telefon pun berbeza boleh jadi kawan baik.... Boleh bimbing saya secara awak tak sedar... Maaf kerana saya hipokrit terhadap awak pada awal perkenalan kita. Saya tak beritahu perkara sebenar kepada awak tapi saya tak menipu awak... Saya cuma nak berkawan dengan awak... Saya tak nak awak rasa yang saya ni teruk dan membuatkan awak tak nak kawan dengan saya lagi. Saya seronok berkawan dengan awak dan ingin berkawan dengan awak...

Awak.... Latar hidup saya tak seindah latar hidup awak... Wajah saya tak seindah yang awak bayangkan.... Mungkin pelangi kita ada 7 warna tapi warna pelangi saya lebih kelam dari warna pelangi awak. Saya tak nak fikirkan masa depan yang lebih jauh dengan awak sebab saya memang tak layak. Saya cuma nak keadaan ni kekal macam ni... Tu aje....

Hum Tum bahagian 2

Awak, ada satu lagi kad yang awak bagi kat saya. Kad hari raya... Kad tu warna biru... Tak banyak yang awak tulis pada kad tu. Hanya ucapan hari raya je.... Kad tu pun dah hilang masa banjir. Maaf awak... Saya tak jaga barang yang awak bagi dengan baik....

Awak, seumur hidup saya, saya tak pernah solat terawih. Saya tak nak salahkan sesiapa tapi memang saya tak pernah buat... Ada juga belajar solat ni kat sekolah dulu tapi tak pernah pun amalkan. Masa malam pertama bulan ramadhan, awak ucapkan selamat berpuasa kat saya. Awak kejutkan saya bangun sahur. Bahagianya....

Awak kata awak rasa terharu sangat malam tu sebab awak berpeluang solat terawih untuk ramadhan kali ni. Saya malu sangat dengan awak sebab saya tak tahu apa2 pun pasal solat terawih. Saya pergi solat terawih pun sebab ikut housemate dan sememangnya orang yang duduk asrama digalakkan solat terawih kat surau. Sejak hari tu, hari2 saya pergi solat terawih. Mula2 tu memang la buat sampai 20 tapi lama2 saya penat la.... Saya buat juga tapi sampai 8 je.... Hehehe.... Saya tetap akan buat solat terawih walaupun saya tak larat disebabkan kekenyangan sebab bila awak balik dari masjid dan sms saya, " hari ni buat berapa? " saya ada jawapan nak jawab... =)

Raya kali ni satu family awak pakai baju warna hijau lumut. Family saya jarang beli baju yang tema warnya sama. So, saya pun beli la satu baju warna hijau... Tak lah hijau lumut sangat tapi ada la hijau2 sikit... Kenapa saya nak beli baju yang sama warna dengan family awak ye? Entah la. Saya pun tak tahu tapi yang pasti raya kali ni sangat bermakna.

Sepanjang bulan ramadhan tahun tu saya bangun sahur. Dulu kalau dekat rumah saya liat sangat nak bangun sahur sebab saya malas nak makan pagi2. Tak boleh masuk la.... Tapi tahun tu saya gagahkan juga bangun pagi sebab awak dah gagahkan diri awak kejutkan saya sampai saya bangun. Terima kasih awak....

Sehari sebelum raya, awak dan saya saling memohon maaf atas segala kesilapan dan keterlanjuran kata sepanjang persahabatan kita. Saya terharu sangat masa tu. Awak.... Awak tak ada salah apa2 pun pada saya. Awak seorang kawan yang sangat baik... Kalau awak buat jahat pun, saya akan tetap maafkan awak. Kan awak juga yang ajar saya, kenapa kita tak boleh maafkan kesalahan orang lain sedangkan Nabi Muhammad s.a.w sendiri ampunkan dosa umatnya inikan pula kita hamba biasa....

Malam raya tu awak tujukan lagu untuk saya. Lagu Anuar Zain dan Elina, " Suasana Hari Raya ". Saya pula tujukan lagu Mawi, " Ku Pohon Restu Ayah Bonda ". Bestnya raya kali ni... Segalanya sempurna... =)

Buka cuti raya, awak tujukan satu lagu yang membuatkan saya syok sendiri. Awak ingat tak lagu Anwar Zain, " Lelaki Ini ". Saya terkejut sangat bila awak tujukan lagu tu melalui hp... Mula2 tu memang la saya rasa geli sebab rasa macam awak ni jiwang la pulak. Tapi lepas tu saya rasa saya dah sasau kot.... Mandi tak kenyang, tidur tak basah, makan tak lena.... Alahai cinta.... Adakah sudah berputik? Atau saya je yang syok sendiri?

Sejak hari tu, kita selalu main tuju2 lagu. Yang paling romantik, awak tujukan lagu kat trax.fm... Awak sebut nama saya... DJ tu tanya awak saya ni siapa? Awak kata saya kawan awak. DJ tu balas, betul ke? Tak ada jawapan dari awak. Hanya lagu N'sync, " This I Promise You ". berkumandang... Awak.... Air mata saya mengalir masa lagu tu ke udara. Buat pertama kalinya seumur hidup saya, inilah kali pertama seorang lelaki menujukan lagu untuk saya dikhalayak ramai. Terima kasih awak....

Hum Tum bahagian 1

Awak ingat tak macam mana kita mula2 kenal dulu? Saya dapat nombor telefon awak dari seorang kawan yang saya baru je kenal dia seminggu. Masa mula2 saya miss call awak, awak tanya saya, " Awak siapa? Kenal ke? ". Saya balas " Tak....." . Kemudian awak gelak. Awak kata telinga awak nak tercabut sebab jumpa orang buat lawak bodoh siang2 hari buta.... Awak sedar tak, sejak hari tu kita terus jadi kawan baik.

Saya ni banyak kelemahan. Bukan kerana kurang didikan agama atau diabaikan keluarga tapi belum dapat hidayah kot... Selalu sangat tinggalkan sembahyang. Kalau lima waktu tu, dalam 2,3 je yang saya buat. Ikut keadaan la.... Rasa nak buat, buat. Tak nak buat, buat2 lupa. Kalau mengaji tu memang jarang sangat la. Kalau mengaji pun banyak yang tak betul. Suatu hari awak tanya saya, " Dah solat maghrib? ". Saya tak tahu nak jawab apa.... Saya tak nak menipu awak sabab saya tak suka tipu orang. Saya pun malu juga nak cakap yang saya malas nak sembahyang. Akhirnya saya cepat2 pergi tandas dan ambil wuduk. Saya cepat2 sembahyang dan balas sms awak, " Dah.... ".

Lepas tu awak tanya lagi, dah mengaji? Saya cepat2 pinjam Al-Quran roomate saya sebab saya tak ada Al-Quran. Saya baca sepotong dua ayat. Saya pun tak tahu surah apa yang saya baca. Asalkan baca..... Tanpa berlengah masa lagi, saya pun terus balas sms awak, " Dah....".


Awak.... Saya tak pernah tipu awak sebab.... Saya memang tak ada sebab kenapa saya nak tipu awak.... Saya suka berkawan dengan awak. Saya tak nak awak tinggalkan saya.... Kita selalu sms... Dari pagi sampai la ke tengah malam. Hari2 saya tunggu sms dari awak sebab saya nak borak2 dengan awak.... Kalau boleh, semua benda saya nak cerita kat awak.

Ingat lagi tak, dulu awak guna celcom, saya guna maxis... Saya selalu kehabisan kredit sebab nak sms awak mahal. Akhirnya saya skip belanja makan saya sebab nak beli top up. Nak sms dengan awak.... Tiba-tiba suatu hari tu, awak sms saya guna nombor maxis. Saya tanya kenapa tukar nombor? Awak kata sebab ramai sangat kawan yang guna maxis. Saya tak tahu sungguh ke disebabkan kawan awak guna maxis, awk pun tukar? Masa tu saya tersenyum senang hati. Sebab saya boleh active 1o nombor awak... 1 sms 1 sen je. Jimat.. Kita boleh sms banyak2 sepanjang hari.....!!

Awak, saya ingat lagi...awak ada sekor kucing. Nama dia Pak Tam. Kucing tu hitam.... Tapi sayang kucing tu dah mati.... Puas awak hantar dia pergi klinik haiwan tapi Allah lebih sayangkan dia.... Masa tu awak sedih sangat dan sejak hari tu awak tak lagi bela kucing kat rumah.

Dulu awak selalu cerita pasal butik baju mak awak. Kat sana ada macam2 baju. Baju laki, baju perempuan, tudung, kain, semuanya ada. Mula2 tu saya ingat awak ni mesti seorang yang stylo... Anak orang kaya... Hp mahal.... Speaking London... Tapi saban hari awak mengadu kisah butik mak awak yang semakin hari semakin tak maju. Awak sedih.... Mak awak banyak keluar modal untuk butik tu tapi hasilnya sangat tidak memuaskan. Awak, kalau saya ada duit, saya dah usahakan butik mak awak tu sebab saya memang bercita-cita nak buka butik. Saya suka sangat bidang tu... Cuma duit je tak ada nak buat modal.... Huhuhu.... Akhirnya, mak awak ambil keputusan untuk tutup je butik tu... Sejak hari tu, tak ada lagi kisah butik baju masa kita sms... Saya pun tak berani nak tanya awak. Saya takut menyinggung perasaan awak.

Awak ingat tak masa hari jadi saya, awak belikan birthday card warna pink. Sebelum awak beli kad tu, awak asyik tanya saya je saya suka warna apa...? Suka hadiah apa...? Rupa2nya awak nak belikan kad untuk saya. Awak... saya sayang sangat kad tu. Saya simpan dalam diari saya sebab saya tak nak orang lain tahu... Tapi... Apakan daya, kad tu dah hilang masa rumah saya banjir. Puas saya cari tapi tak jumpa. Nasib baik saya ada simpan gambar kad tu dalam hp. Saya ingat lagi kata-kata awak tulis dalam kad tu....

" People will forget what you said,
People will forget what you did,
But people will never forget how you made them feel"

Betul kata awak. Orang akan lupa apa yang saya cakap dan orang juga akan lupa apa yang saya pernah lakukan tapi orang tak akan lupa bagaimana saya menyentuh perasaan mereka.... Seperti awak menyentuh perasaan saya..... Selama ni tak pernah pun orang lelaki bagi kad kat saya... Awaklah lelaki pertama yang bagi kad pada saya... Terima kasih awak....

Ke Mana Saya Menghilang?

Bismillahirrahmanirrahim....

Assalamualaikum.....

Dah lama rasanya x tulis blog....mmmmm...ada jugak yang tnya ke mana Nab mnghilang? Thanks ye....coz still ingt lagi kat Nab and sudi jenguk2 blog yang x seberapa ni.... Well, Nab tak ke mana pun. Still ada kat Malaysia ni lagi. Cuma Nab agak sibuk sket semenjak dua ni....nak selesaikan praktikum....urusan hal2 maktab....proposal tesis.....masalah ngan kekasih yang x dianggap "kekasih" lagi....dan kebetulan pulak mak Nab jatuh sakit...mmmm....mmg agak serabut la kepala otak ni. Tension tu jangan cerita la....Hanya Tuhan je yang tau...

Tapi Nab anggap semua tu sebagai ujian dari Allag s.w.t....Nab yakin dengan jalan yang diberikan kepada Nab dan Nab yakin dengan segala yang telah diaturkan Allah adalah yang terbaik buat Nab. Pahit manis bergelar hamba Allah, anak perempuan, guru, kawan dan kekasih memang banyak mengajar Nab erti kesabaran dan kecekalan dalam hidup.

Nab bukanlah dilahirkan dalam keluarga yang kaya. Justeru, Nab perlu bekerja keras untuk hidup dan masa depan Nab.....Nab juga tidak dilahirkan dengan rupa paras yang sempurna...Kerana itu, Nab perlu tabah hadapi segala kata hina atau usikan rakan2 mahupun orang2 di sekeliling Nab tentang kekurangan Nab ni.....

Berbalik semula kisah blog Nab ni, insyaAllah...Nab ingin menulis kisah2 yang boleh membawa teladan kepada semua yang membaca....Semoga cerita Nab bukan sahaja sekadar hiburan di masa lapang tetapi juga boleh dijadikan pengajaran untuk kehidupan.... InsyaAllah..... =)